Nyi Roro Kidul

Konon, Nyi Roro Kidul inggih punika ratu ingkang ayu rupawan nganti koyo bidadari, ke ayunane tak luput sangking pudar di pangan jaman, di dasaran laut selatan yaiku laut seng biyen kasebat Samudra Hindia – samping selatan pulau jawa, ratu roro kidul nduweni tahta ono ing kerjaan halus seng banget gedene lan apik di delok.
Sopo iku Nyi Roro Kidul kuwi? Konon, menurut cerita, awale yaiku wong wadon seng parase ayu banget, Kadita Jenenge, Kadita yaiku putri Raja Munding Wangi, senajan Kadita elok rupane, Raja tetep berduka kerono ora duweni putra Mahkota seng dadi penggantine, sak wise kuwi Raja menyunting istri maleh Dewi Mutiara lahirlah sang jabang bayi bocah lanang, ing proses niki intuk perhatian songko raja luweh, Dewi Mutiara mulai ngajuake keinginane, yaiku, masti ake anakke lanang mungkin besok akon dadi ake Tahtahe lan Dewi Kadita di usir sangking istana, penjaluke di kabulake tinapi ngusir Kadita Raja Munding Wangi ora sedia.
”Iki terlaluan,, ”Sabdane.” aku ora ngabulake penjalukmu seng keji mengkene,” sambunge, kerungu jawabane mengkene, Dewi Mutiara malahan ngguyu sanget manis, sehinggo berangsange raja ditik-sitik dadi ilang, tinapi neng jero atine istri ke lorone iku dendam banget.
Dino isoke, isuk-isuk banget, Mutiara ngutus inang akon golek wong seng iso sihir, si Jahil jenenge, keinginane agar Dewi Kadita di kirimi guna-guna
”dadi ake awake sakgen kudisan lan kurap,” pinjalokke Mutiara, ” Kalo khasil, hadiahe gede banget nggo kuwe, sambunge, si Jahil, nyanggupi, ing maleme tatkala Kadita turu lelap, menjero angin semilir neng kamar, angin iku mau ambune busuk mirip ambuh bangke, tatkala Kadita tangi, ia menjerit, kabeh awake dadi kudis, bernanah lan ambune ora enak banget.
Tatkala Raja Munding Wangi kerungu kabar iki isuke sangat sedih atine, neng atine ngerti seng penyakit di lakoni Kadita kuwi ora penyakit biasa, tinapi guna-guna, raja ora nyono, mungkin Mutiara seng ngerencana ake, tinapi ora duweni bukti, songko keadaan kuwi, raja cepet-cepet mutuske keputusan.
Maleh di kapakke Kadita wong dewean, putri seng asline ayu rupane itu mesti dibuang songko pangonan, desakane patine.
Sehinggo melakulah Kadita dewean, koyo wong seng jalok-jalok seng diusir sangkeng omah wong sugeh, Atine remuk, air matane berlinang teles, namun tetep percoyo, bahwa sang maha pencipta ora biarake makhluk ciptaane dianiaya, karo dulule, campur tangane pasti teko, koyo wes pernah di ajari nenek almarhum, bahwasane ia ora mendendam lam benci wong seng di benci.
Awan lan malem, melaku lan wes pitung dino malem melaku, sehinggo akhire tiba ing pantai laut selatan, karo ngadek mandang luase lautan, ia kerungu suara seng manggil lan Kadita jeburake awake neng laut, tatkala iku ngikutake suara seng di rungu, sak wise keno banyu, awake pulih maneh, dadilah wong wadon seng ayu rupane koyo sediya kala, ora mung iku, ia cepet nguasai kabeh lautan lan isine lan diri ake kerajaan seng megah, kokoh, apik lan berwibawa, ia lah seng di jenengi Ratu Laut Kidul.

MALINKUNDANG

Malin inggih punika anak engkang pinter lan cerdas tinapi sitik nakal, maling seneng buru hewan ayam lan seneng gepuk ki, ing liyo dino malin buru ayam ora ngerti-ngerti malin tibo ngenani watu lan tangane darahan nganti bekase ora iso ilang.
Malin ngeroso kasihan karo ibune nyambut gawe banting tulang golek nafkah kanggo malin sehinggo malin mutuske merantau ing deso liyo agar kelak dadi wong seng sugek ing kampunge.
Permulaane ibune malin ora setuju amargi garwone iku ora muleh-muleh sakwise lungi merantau ing deso liyo nganti ngono malin keras hati sehinggo akhire ibune relakno anakke lungo merantau melu kapal saudagar. Sak wise numpak malin beguru karo anak buahe kapal seng wes pengalaman.
Ing tengah-tengah dalan mak bedunduk ono kapal seng di tumpangi karo malin di serang karo bajak laut, barang-barang dagangan seng ono eng kapal di rampas karo bajak laut, sampek-sampek wong seng ono neng kapal sempat di pateni bajak laut, Malin Kundang beja nyembunyi ing gon panggonan cilik tertutup karo kayu sehinggo malin selamet songgo bantaiane bajak laut.
Malin Kundang terkatung-katung ono ing laut nganti suweh, akhire kapal seng di tumpai iku berlabuh ono ing daratan. Karo tenaga seng ise Malin Kundang melaku ing desa cedak pantai iku mau, desa iku sanget subur, karo ulete lan kegigihan songgo kerjane Malin suwe-suwe intuk kasil akeh sehinggo dadi wong seng kara-raya. Malin duweni akeh kapl dagang lan anak buah seng jumlahe luweh songko 100 wong, sak wise kaya raya, Malin Kundang nyunteng karo wong wedok deso iku.
Kabar Malin Kundang dadi wong kaya raya lan kawin iku mau kerungu karo ibune, Ibu Malin krungu ngono ibu sanget seneng banget lan syukur anakke dadi wong seng berhasil. Sak wise iku ibune malin tiap dino lungo ing dermaga, ngenteni tekane anakke seng mungkin balek di kampunge.
Sak wise kawin ganti wes suwe, Malin lan Istrine ngelakuni pelayaran nganti gowo anak buah kapal karo pengawale nganti akeh banget. Ibu Malin kerungu lan weroh kapal ke dermaga kuwi ono wong loro seng ngadek ing geladah kapal, ibu Malin ngiroh bahwasane seng ngadek kuwi anakke lan istri Malin Kundang.
Ibune Malin langsung ngampiri kapal seng agek labu, ibune Malin weroh bekas lukane mbiyen malah tampak nyakin nake ibune Malin sehinggo ibune langsung ngampiri Malin. Malin Kundang... Malin Kundang, Anakku, kenapa ora bali-bali nak, kok ora tahu ngirimi kabar karo ibumu iki?”. ibune ngomong karo ngerangkul Malin Kundang, tinapi weroh wong tuo seng koyo ngono seng pakaiane lusuh lan kotor Malin Kundang marah senajan iku Maling ngerti sejatine iku wong tuwone, kareno isin karo istri lan pengawale malin wani ngeloni seng koyo ngene.
Intok kelakuane sangking anakke, ibu Malin Kundang seketika iku langsung brangsang, ibune ora dugo karo anakke saiki dadi bocah seng durhaka, songko brangase ibune kuwi sak waktu iku ibune langsung nyabdo.” Oh Tuhan, emang nak niku ana kulo, aku sumpahi mugo dadi ake watu”.
Ora suwe songko dalanan Malin Kundang longo pas ono ing tengah-tengahe segoro teko badai seng gedeh banget ganti-ganti ngancurake kapal Malin Kundang, sak wise iku awakke Malin Kundang sitek-sitek dadi watu karang, nganti sak niki Watu seng bentuke Malin Kundang iseh ono ing pantai Aia Manih, di selatan kotane Padang, Sumatera Barat.